|
Zoals afgesproken worden we om 4u gewekt. Weer moeten de tenten op een half uurtje leeg zijn, zodat we om 4u30 kunnen ontbijten en om 5u in het donker kunnen vertrekken richting ‘sun gate'.
Het is een ware spurt, samen met de honderden anderen. We weten immers niet exact hoe ver de ‘sun gate' ligt, en we weten ook niet exact hoe laat de zon over de berg heen zal schijnen. Wij wandelen ondertussen al in de zon, maar de pas waar we naar toe gaan werpt nog steeds een schaduw over Macchu Pichu. Na een steile klim komen we... nog niet aan ‘Inti Punku'. Het is nog 10 minuten verder wandelen. Hier zijn we net op tijd om de zon in 15 minuten over de historische site van Machu Picchu te zien glijden. En we zijn niet alleen: met honderden anderen aanschouwen we dit schitterende lichtspel. Machu Picchu werd nooit door de Spanjaarden gevonden, de site werd pas in 1911 bij toeval ontdekt.
Er worden tientallen rolletjes geschoten van Machu Picchu, al of niet met lama's en/of mensen. Om 8u brengen we onze rugzakken naar het depot, en wandelen we samen met Vital langs de belangrijkste plaatsen van deze immense site. Als je alles tot het laatste detail wil zien, moet je hier meer dan één dag rondlopen. Na de zonnetempel en andere sites mag iedereen vrij de site bezoeken. Samen met Daniëlle, Mark en Angelique wandelen wij hoger naar Devils peak, om de site van de andere zijde te aanschouwen. Het pad naar boven is zeer steil, en vlak voor het einde moeten we nog door een nauwe tunnel om boven op het topje te komen. Dit vraagt gewoon om een foto.
De muggen jagen ons echter al gauw weer naar beneden. Het eerste stuk is een glijbaan, en dan gaat het via een zeer steile trap terug naar het pad. Om 13u15 zijn we terug beneden, en vinden we dat we wel een drankje hebben verdiend op het terras. Maar deze maal is het de regen die ons verder naar beneden stuurt. Met de bus rijden we naar Aquas Calientes. Onderweg loopt een kind steeds langs de weg te zwaaien. Beneden verwacht hij natuurlijk een kleine fooi.
Om 15u eten we na 4 dagen weer in een restaurant. Deze maal vlak naast de spoorweg. Inderdaad, als er een trein langskomt, vlucht iedereen van de spoorweg, en rijdt de trein zowat dwars door het stadje.
We hebben nog tot 17u15 om het stadje (en de warmwaterbronnen) te bezoeken. Dan is het tijd om naar het spoorwegstation te gaan. Dit station lijkt op een kleine versterkte burcht, waar je enkel met een ticketje binnen geraakt. Zwartrijders zullen hier niet snel op de trein zitten.
Langs de kronkelende rivier rijdt de trein langzaam stroomopwaarts tot Ollantayambo. Vermits deze trein niet verder rijdt, moeten we overstappen op een bus, en nog enkele uren rijden tot Cuzco. Om 21u45 komen we moe maar voldaan aan in het hotel. Iedereen duikt vrijwel onmiddellijk in bed.
|
