|
Vandaag vertrekken we opnieuw om half negen. Deze maal voor een vier uur durende rit naar Potosi. Wij ontbijten opnieuw op de kamer, en ik ga nog vlug op zoek naar postzegels. Postzegels zijn hier al aan de Westerse prijzen aangepast: 6bs (45fr.) voor een postkaartje naar Europa.
Hier zijn de wegen geasfalteerd, waardoor het aangenamer rijden is dan gisteren. We houden een korte pauze aan de tuinen van enkele rijken en ook aan een bekende oude Inca hangbrug. Daarna gaat het doorheen ruige, eindeloze bergketens naar Potosí.
Tegen 13u zien we de stad liggen, op de achtergrond beheerst "Rich Mountain" het landschap. Deze berg is dan ook de ontstaansreden van de stad in 1545. De aanwezigheid van zilver, zink, tin en andere mineralen trekken al eeuwen lang mijnwerkers aan.
De bus draait door de smalle straatjes van de stad, en even later staan we voor het Hostel Colonial. Onze verblijfplaats voor de volgende twee nachten. Ook hier is er weer een mooie patio, maar de kamers kijken er niet op uit. De gang is aan de buitenzijde, en verwarmd. We zitten ondertussen immers weer op zo'n 4000m hoogte, en ‘s nachts kan het hier behoorlijk fris zijn. Maar momenteel is de temperatuur zeer aangenaam. Willem bespreekt dan ook op de patio wat we de komende dagen kunnen verwachten.
Hierna is het de hoogste tijd om naar Casa de la Moneda (de oude Munt uit 1772) te gaan. Tijd om iets te eten is er niet, en onder begeleiding van een Engels sprekende gids bezoeken we de verschillende ruimtes van het museum. Er zijn vele schilderijen uit de koloniale tijd, met als hoofdthema natuurlijk de "Cerro Rico". Maar ook de toestellen en apparaten om munten te slaan, gedurende verschillende eeuwen, zijn hier nog goed bewaard. Evenals de munten zelf natuurlijk.
Dan is het hoog tijd om iets achter de kiezen te steken: een hamburger of pizza gaan er vlot in. Er is ook nog even tijd om door de winkelstraatjes te wandelen, waar we voornamelijk op zoek gaan naar postkaarten en Spaanse boekjes.
Om 19u komen we dan allen samen in het hotel om gezamenlijk naar een klein authentiek Boliviaans restaurantje te gaan. Wij zijn de enige bezoekers, maar het zit wel vol. Iedereen kan hier proeven van de echte Boliviaanse keuken: een heerlijk soepje en lomo met groenten en rijst staan op het menu.
|
