|
Vanochtend ontbijten we weer op de kamer, en maken ondertussen de rugzakken klaar voor de Inca trekking. Alles wat we niet zelf dragen wordt in blauwe zakken gestoken. Dit zal door dragers van campsite naar campsite worden gedragen. De twee Mark'en dragen hun bagage zelf.
Om 7u30 pikt een bus van Vital heel de groep op, om zo naar het vertrekpunt van de wandeling te rijden. In ware racestijl (dit wordt eigenlijk door niemand geapprecieerd), stormen we naar Urumbamba, waar nog enkele porters worden opgepikt. Zij zullen de tenten, eten en extra bagage dragen. Ook kunnen we nog wat last-minute inkopen doen op de lokale markt.
Bij het buitenrijden van de stad ramt onze bus een taxi-brommer. Hierna rijdt hij wel voorzichtiger. Het is een tocht van anderhalf uur over stoffige onverharde wegen, vooraleer we km 82 bereiken: Chilca, het beginpunt van onze wandeling.
Eerst moet de nodige administratie worden ingevuld alvorens we het park binnen mogen. Ook moeten we de wandelstokken even verbergen, want blijkbaar mogen er geen puntige stokken in het park binnen (gelukkig zijn er met een grote rugzak).
Dan kunnen we eindelijk via de hangbrug het wandelpad betreden, en op weg gaan naar een nieuw hoogtepunt van deze reis. De eerste kilometers gaan op en af tot we op de lunchplaats komen. Onderweg krijgen we ook uitleg van Vital over ruïnes (Llactapata), planten (oa. Eucalyptussen en nadien junglevegetatie) en andere bezienswaardigheden.
De lunch wordt op een graspleintje uitgedeeld: soep en spaghetti. Hier blijkt dat we niet de enige groep zijn. Trosje bij trosje passeren zwaar en minder zwaar bepakte toeristen onze rustplaats. Daartussen rennen de dragers met alle benodigdheden voor de tocht: tenten, eten, gasflessen, en nog veel meer.
Na een korte, steile klim, komen we op de echte ‘Camino del Inca' (dat eigenlijk vanaf km 88 vertrekt). Dit Inca-trail is slechts een klein deel van het 15.000 km lange padennet dat de Inca's eeuwen geleden door de Andes hebben aangelegd. Van hier is het nog een tweetal uur klimmen naar de eerste campsite Huayllabamba, met een mooi zicht op de besneeuwde Veronica (5750 m).
Hier eten we onze avondmaaltijd (soep + kip) bij kaarslicht in de eettent. Het lukt net met 17 mensen. Omdat er voor de rest niet zo veel te doen is en de dragers in de eettent slapen, ligt iedereen vroeg in bed. We slapen in 8 tentjes van twee personen. Er is één tent van drie: wij met Manfred.
|
