|
Normaal zouden we ‘s avonds in Amsterdam vertrokken zijn. Maar omdat Lufthansa begin augustus bekend maakte niet meer naar Zuid-Amerika te vliegen, is iedereen omgeboekt naar KLM. Het vertrekuur is nu 10u40 ‘s morgens. De reis zal ook een dagje langer duren dan voorzien.
Het nadeel is dat we hierdoor om 4u55 in Gent op de trein moeten stappen. Via Berchem (50 minuten wachten) en de internationale trein naar Schiphol geraken we er zonder één enkel probleem. Een bijkomend voordeel van KLM is dat het vliegtuigticket eveneens als treinticket geldig is op Nederlands grondgebied. En we zijn er sneller dan sommige Nederlandse medereizigers die in de file staan.
Samen met honderden forenzen zien we de oktoberzon langzaam boven de horizon uitklimmen. Benieuwd of de zon op het zuidelijke halfrond ook zo mooi kan zijn.
Op schiphol vinden we snel de man van Baobab. Ook Manfred (die we reeds virtueel kenden van de vele chat sessies) staat bij hem. Omdat het inchecken van de bagage langer duurt dan gewoonlijk (11 september ligt nog vers in het geheugen) mogen we onmiddellijk verder gaan. We zullen op het vliegtuig wel zien wie er allemaal in de groep zit.
Een klein technisch defect zorgt nog voor een minimale vertraging. Onze groep (3 Belgen en 15 Nederlanders) zit vrij geconcentreerd in het vliegtuig, maar het is niet evident om mekaar al te leren kennen. Wel worden we stilaan ongerust omdat Britta niet komt opdagen. Maar uiteindelijk bleek ze in het vliegtuigtoilet een "bad" te hebben genomen, omdat ze heeft moeten rennen. Haar vlucht vanuit Genève was 50 minuten later dan aangekondigd op het internet, en hierdoor heeft ze in een recordtijd het hele Schiphol-parcours moeten afleggen (met 2 rugzakken).
En dan zijn we op weg naar... Aruba. Jawel, deze vlucht maakt een exotische tussenlanding op de Nederlandse Antillen. Voor de hoofdmaaltijd hebben we de keuze tussen kip of pasta. Omdat de tijd op deze vlucht maar traag vooruit gaat, krijgen we nog een tweede maaltijd (kip of paella). Met de films "Moulin Rouge" en "Shrek" vullen we de tijd tot Aruba. De landing boven de lagune geeft wel een goede sfeer van wat het eiland te bieden heeft.
We mogen hier welgeteld één uur in de tax-free shops rondwandelen, en dan gaat het rond 15u (6u verschil met België) naar Peru. Nog eens 4u15 vliegen (en nog een uur winnen t.o.v. Europa).
Uiteindelijk landen we om 18u15 in het donker op Lima International Airport. Hier moeten we de gekende migratie papieren in orde brengen, en een stempeltje in ons paspoort versieren.
Veerle had nog een flinke camera met statief van een collega meegebracht om cadeau te geven. Gelukkig vinden we vrij snel het bordje "Carla", en kunnen we ons concentreren op de groep. Willem, onze reisbegeleider (die reeds in Peru was), hebben we snel gevonden. En de wisselkantoren (en pin-automaten) zijn evenmin een probleem. Morgen betalen we met "Sol's". We kunnen al een beetje oefenen voor de Euro: 10 Sol = $2.8 = 130 BEF = fl 7 = 3.15 EUR.
Als de bagage boven op een busje is geladen, moeten we nog een klein uurtje rijden naar het hotel El Camera: vlak bij Parque del Amor, en de Stille Oceaan.
Hier worden vlug de kamers verdeeld zodat we ons kunnen opfrissen. Daarna krijgen we een drankje in de lounge en ontzettend veel uitleg van Willem i.v.m. de verschillende opties tijdens deze reis. Ook worden de "stilzwijgende" regels om een groepsreis te laten slagen even opgesomd.
Samen met Wim, Fien, Willem en Angelique gaan we nog een blokje wandelen, en iets kleins eten in een restaurantje (frieten). Tegen 23u30 liggen we dan toch in ons bed (26u wakker).
|
