|
Vandaag verlaten we het kamp. Dus iets vroeger opstaan om de tenten op te breken. Om 9u krijgen we rijstpap en een soort oliebol geserveerd. Tegen 10u vertrekken we richting meer, en aan het meteorologisch station beginnen we aan de klim naar de Каратюрек [Karatiurek = "zwart hart"] -- 3070m. Het eerste deel van de klim gaat nog door het bos, natuurlijk steil omhoog. Daarna volgt een stuk door weiden, waar het iets minder steil is. Op regelmatige tijdstippen wordt er gerust (zodat de groep ook samenblijft). En omdat short-cuts niet altijd op short-cuts lijken geraakt de groep even in twee gesplitst.
Tot slot volgt er een steile eindklim tot boven op de pas (volgens de GPS 3084m). Omdat het niet al te winderig is, blijven we hier eten. We hebben immers een prachtig zicht op Белуха [Belukha] en de Akkem vallei (trouwens op het hele gebied waar we de voorbije week doorgetrokken zijn. Af en toe komt een mistflard het zicht verstoren en ondertussen wordt het ook iets frisser. Als we niet opletten, waaien de zitjes zelfs weg.
De kleinste kindjes willen ook eens van de "schuif-af" glijden en na een groepsfoto beginnen we aan de afdaling naar onze kampeerplaats. We volgen de beek tot aan de boomgrens (2250m). Hier wordt het kamp opgezet. Op de rotsige ondergrond is dit niet vanzelfsprekend. Uiteindelijk zijn we nog vrij vroeg in het kamp, zodat we kunnen rusten tot het eten om 18u klaar is. Soep en boekweit met een paprika-groenten-saus.
Na het eten zijn 4 van onze de Russische begeleiders naar het "Misha"-kamp (vermoedelijk hebben ze daar meer wodka). Wij blijven achter met Ivan, voor een koude avond... Dicht tegen elkaar liggen helpt hier wel tegen.
|
