|
Tegen 8u30 brandt de zon ons uit de tenten. Het ontbijt bestaat uit pap en brood met kaas. Nadat alle tenten zijn afgebroken, vertrekken de paarden via de kortste weg naar beneden. Wij (en 1 paard met eten) wandelen naar het hoogste topje van de Байда [Bajda]-berg (2070m). Enkele jaren geleden brandde de top af en dat is er nog steeds aan te zien. Het zal nog wel enkele jaren duren vooraleer hier weer volgroeide bomen staan...
Hierna gaat het recht omlaag, door de bloemenweiden, tot we de picknickplaats van gisteren opnieuw bereiken. Het is bijna een déja-vu: de picknick is identiek, enkel het vlees is vervangen door sardientjes. In een brandende zon gaat het verder over hetzelfde pad richting Тюнгур [Tyungur]. Maar nu weten we al waar we aan bier kunnen geraken. Bij de kruidenier ... en opnieuw komt er een dronken persoon met ons ‘babbelen’. Maar zelfs dan verstaan we niets van dat Russisch. Miet wil ook nog in het tweede winkeltje een stop houden, maar hier is het bier al uitverkocht (tja, die Belgen van twee dagen geleden ook...).
Na de tweedaagse (met één nacht in de tent) nemen we onze kamers weer in. Ook is er tijd voor een ‘douche’ en wasbeurt. Een badminton-wedstrijdje kan er voor de sportievelingen ook nog bij.
De Russische bureaucratie eist ook haar rol in dit verhaal. Iemand is met onze paspoorten naar één of andere instantie gegaan, maar blijkbaar waren niet alle papiertjes in orde. Tja, dan moeten ze die ook maar vastnieten zodat we ze er niet kunnen uithalen.
Na het avondmaal volgt natuurlijk nog een sauna, en kunnen we ons mentaal voorbereiden op de komende trekking. Nu volgt het echte werk...
|
