|
Vanaf vandaag begint elke dag met hetzelfde ochtendritueel. Tegen 8u staan we op en maken onze (rug)zakken gereed. Tijdens het ontbijt (om 9u, als de pap klaar is) kunnen de tenten drogen. En terwijl de Russen het voedsel opbergen, kunnen wij de tenten opbreken en de laatste bagage (gamellen en toiletzak) wegsteken. De lunch wordt in de dagrugzak gestoken. De tandpijn van ‘horseman’ Sasha is erger geworden en er wordt beslist dat hij terug naar beneden gaat om een tandarts op te zoeken. Er blijven dan nog 2 begeleiders voor de 8 paarden.
Vandaag zal het pad de hele dag omhoog lopen, tot op 2200m: eerst door het bos, maar op het einde zullen we net boven de boomgrens uitkomen. Het zou ook af en toe modderig zijn. Om 10u beginnen we te wandelen in een lekker ochtendzonnetje. Maar even later breekt er een bulderend onweer los en moeten we onze regenjassen bovenhalen (jaja, Hilde in de bergen moet je altijd je regenjas mee hebben). Miet heeft zelfs een paraplu mee (niet echt een zicht, maar wel effectief zolang de begroeiing niet te dicht is); gelukkig voor Anna, want zij vindt niet onmiddellijk haar regenjas (en ze is al ziekjes, hopelijk verliezen we onze kok ook niet). Gedurende meer dan een uur valt het water met bakken uit de hemel, zodat zelfs de bomen geen bescherming geven. Het lijkt alsof we in één of ander tropisch regenwoud wandelen. De paden veranderen zelfs in kleine beekjes. Anna heeft ondertussen wel een alternatieve poncho ontworpen...
Tegen de middag stopt het met regenen en komt de zon er zelfs door. We hebben aan de rand van een ‘meadow’ (op 1870m) zelfs een behoorlijk zicht over de omringende bergen. Tijdens de picknick wordt er nog een discussie gehouden i.v.m. het achterlaten van leeggoed. Niet om de Russen de les te spellen (ze hebben immers nauwelijks alternatieven), maar eerder om onze ‘geneugten’ ook op ecologisch vlak op een verantwoorde wijze te kunnen beleven.
Na het middagdutje gaat het verder omhoog. Eenmaal aan de 2000m zitten we boven de boomgrens en kunnen we in verschillende richtingen genieten van het weidse landschap. Omdat de wolken weer lager komen, wordt er nog een eindsprintje ingezet, zodat we net voor de regen de ‘campsite’ bereiken en de tenten kunnen opzetten vooraleer de eerste druppels vallen.
Terwijl de gidsen het eten bereiden (soep + spaghetti en salade), moeten/mogen/kunnen wij op zoek gaan naar brandhout voor het vuur en de beek om het water bij te vullen, een spelletje UNO spelen, de eerste blaren afplakken, ...
Nadien stuurt een nieuwe regenbui een groot aantal personen reeds vroeg de tent in. De die-hards blijven echter onder het zeil zitten en leren hoe je muziek/geluid moet krijgen uit een комус [kamoes = Mongoolse mondharp].
|
