|
Weer om 8u30 opstaan. Onverwacht is het weer helemaal omgeslagen. Er is geen wolkje te bespeuren: een perfecte dag om naar de "Seven Lakes Valley" te gaan. We krijgen deze morgen gebakken broodjes, maar door problemen met het vuur is de pap nog niet klaar. Gelukkig brengt Belgische muesli redding.
Om 10u zijn we op weg naar het Akkem-meer. We kennen het pad ondertussen bijna met onze ogen dicht. Even na de reddingspost, gaan we rechts steil omhoog, op weg naar de hangende vallei. Het is een hele klimpartij, maar zeer snel zitten we dan ook op 1700m met een prachtig zicht op de Ак-юок [Ak-Oyuk = "witte bres"].
Even later staan we aan de rand van het eerste meer. Dit is het perfecte weer om al de afwissellende kleuren van deze vallei tot zijn recht te laten komen. Zwart van de stenen, wit van de gletsjer, groen gras, blauwe en bruinrode bergen op de achtergrond. Vanaf hier volgen de meren elkaar snel op. We zijn op het hoogste punt (tot nog toe) van onze trekking (2700m). De laatste vier meren liggen zelfs vlak bij elkaar.
Het is hier dat we onze lunch opeten. Het is zelfs een vrij lange middagpauze, maar het weer en de omgeving nodigen hier toe uit.
Via een tweede pad (langs het gletsjermeer aan de voet van de Ак-юок [Ak-Oyuk]), gaan we terug naar beneden. De afdaling naar de Akkem-rivier wordt via een ander (nog steiler) pad gedaan, omdat enkelen nog naar de gletsjer van de Белуха [Belukha] willen gaan kijken. Door enkele misverstanden gaat dit echter niet door, en er zit er niets anders op dan van aan het meer te kijken naar de effecten van de ondergaande zon op de Белуха [Belukha]-flank.
Tegen 20u is het tijd voor het avondmaal (maïs en vlees), nadien een sauna, en dan vrij vroeg naar bed. Morgen is immers een zware dag.
|
