|
Vandaag staat er een kortere klim naar de Refuge des Ecrin (1600m stijgen) op het programma. We mogen dus iets langer uitslapen, en ontbijten pas om 8u00. Hier liggen er zelfs croissants en chocoladekoeken op de ontbijttafel... Luxe.
Na het ontbijt gaan we het materiaal voor de expeditie naar de Dôme des neige huren: een gordel, een piolet, stevige schoenen en crampons. Gelukkig kunnen we onze "vuile was" in het hotel achterlaten, zodat we niet met al te veel extra kilo's opgezadeld zitten.
Nu moeten we nog eerst met z'n allen tot aan de Pré de la Madame-Carle geraken. Gedurende dit stuk van 10km wordt er autostop gedaan. Omdat deze parking het enige eindpunt van de weg is, heeft iedereen vrij vlot een slachtoffer gevonden die hen tot aan de hut brengt. De vriendelijke mensen die stopten waren Fransen, Israëliërs en zelfs Belgen! Nog even de flessen vullen en dan kunnen we tegen elven aan de klim beginnen.
De eerste twee uur lopen over een gemakkelijk en breed pad. Hier ontmoeten we ook een marmot die niet echt mensenschuw is... Het levert wel weer mooie foto's op. Het laatste stukje naar Refuge Glacier Blanc stijgt behoorlijk snel. De schaduw van de hut wordt meteen gebruikt om onze middaglunch te verorberen. Van hieruit is het nog een uurtje stevig klimmen, en dan moeten we nog een uur over de gletsjer wandelen om onze slaapplaats te bereiken. Dit stukje gebruiken we ook meteen om de crampons een eerste maal aan te trekken, want morgen moeten we dit in het donker kunnen.
Het laatste stukje op de rotsen is voor de echte springbokken. Tegen vijven bereiken we tenslotte de hut. Deze hut kan tot 135 mensen herbergen. Ze zit niet volledig vol, maar naar schatting zijn er toch een 100-tal personen die morgen ook allemaal de gletsjer op zullen stappen. Om 18u wordt voor de eerste shift het avondmaal opgediend: soep, stoverij met rijst, brood en kaas, en een stuk fruit. Terwijl we aan het eten zijn, komt de eerste Franse gids ook toe, en krijgen we al meteen de uitleg van wat er morgen allemaal staat te gebeuren. Volgens hem moeten we ons zeer goed organiseren om met een groep van elf in de hekserij van de ochtend vlot te kunnen vertrekken. Wij zijn ervan overtuigd dat dat geen probleem zal zijn... hoewel sommigen er toch zenuwachtig door worden.
Nog even gluren we naar de laatste rode gloed op de top die we morgen zullen overwinnen. We verdelen de laatste voorraad aan snacks, zodat iedereen morgen iets kan knabbelen, en tegen 21u duiken de eersten al in de smalle bedden. Een aantal mensen zal vannacht niet goed slapen, en als het niet door de zenuwen is, is het wel doordat je jezelf niet eens kan draaien op zo'n smalle slaapplaats.
|
