|
Vandaag staat de koninginne-etappe op het programma, waarbij we drie maal over een col moeten. Dus staan we vroeg op (6u) en beginnen om 7u30 aan de tocht.
Gelukkig ligt het grootste deel van de eerste klim nog in de schaduw van "le Sirac", maar met de voorspelde tropische temperaturen zal dat in de namiddag wel anders zijn.
Een korte pauze op het terras van de moderne Refuge de Vallonpierre breekt de 1200m hoge klim naar Col de Vallonpierre (2607m). De aanwezigheid van gemzen en schapen zorgt er ook voor dat de tijd vlug vordert. Vanop de top dalen we eerst een 150-tal meter en nemen dan de tijd om in een vreemd landschap onze picknick te verorberen. Mij doet deze plaats een beetje terugdenken aan de reis in IJsland: zwarte losse stenen en zand, meerdere sneeuwplekken en nauwelijks enige begroeiing...
Maar de dag gaat voort, en via de Col Gouiran (2597m) bereiken we ook de Col de la Valette (2668m). Van hieruit is het nog eens 860m dalen tot de refuge du Pré de la Chaumette (1810m). Het is 17u als we er aankomen. Het goede verloop van deze zware dag wordt met een drankje gevierd... En toevallig (of niet) blijkt ook het Engelse koppel vannacht in deze hut te verblijven.
Deze hut is in een andere stijl gebouwd: via een buitentrap bereik je de voordeur, waarna je met een binnentrap naar de slaapkamers kan. Vrij snel is aanvaard dat het veel eenvoudiger is om via het venster de slaapkamer binnen te gaan... De mensen die (met warm water) willen douchen moeten hiervoor wel 10FF over hebben. Maar voor het overige is er niets op deze hut aan te merken: goede toiletten, grote ruimten -- we hebben een kamer voor onze groep alleen --, voortreffelijk eten en een uitstekende service. Ze stellen zelfs voor om eigenhandig onze postkaartjes naar de post brengen. En het blijft dan toch verbazen dat de kaartjes die op dinsdagavond in een hut worden achtergelaten reeds op vrijdagochtend in België toekomen.
Eerst genieten we van een gezellig avondmaal (eens niet aan zo'n lange tafel om te eten): soep, een stevige kotelet met veel spaghetti, (een beetje muf) brood met kaas uit de vallei, en een speciaal taartje van het huis. Daarna kijken we nog met veel bewondering naar de sterrenhemel. Wim, Stefan en Stefaan houden dit met een glaasje Genepy het langst vol.
|
