|
Het alarm staat weer op 7u30. Na een stoffig ontbijt
(opwaaiende bbq-assen) en een tas koffie van de Oostenrijkers
is het weer tijd om de tenten en rugzakken in te pakken. Tegen
tienen beginnen we aan de eerste (steile) klim van de dag. En
aan de andere kant van de heuvel mogen we meteen onze sandalen
(of turnschoenen) bovenhalen om doorheen het ijskoude water te
waden.
Hierna volgen we de rivier stroomopwaarts. Er zijn
behoorlijk wat medetrekkers (Duitse groep), en ook opvallend
veel wandelaars die ons tegen komen. Vandaag blaast de wind
ook volledig in het nadeel!
Na de middagpauze (voor de verandering eens brood en toespijs),
vervolgen we onze weg over morenes en (opwaaiend) lavastof. Af
en toe valt er ook een druppeltje uit de lucht. Hoewel niemand
moet achterblijven, wordt er op algemeen verzoek een pasje
trager gewandeld, zodat we meer tijd hebben om te genieten van
de prachtige omgeving. Boven op een pas waaien we bijna uit
onze schoenen, mensen wat een krachtige wind.
Nadat we de laatste rivier van de dag hebben overgestoken
(gelukkig met behulp van een brugje), volgt nog een lange en
steile kuitenbijter alvorens we de hut bereiken. Na het
opzetten van de tenten (het begint weer te regenen) kunnen
we uitzonderlijk binnen in de hut eten. De maaltijd wordt weer
op een meesterlijke wijze klaargemaakt (zakje uitgieten,
kokend water toevoegen en 5 minuten laten trekken).
's Avonds (het regent even niet) maken we nog een uitstapje
naar de nabij gelegen kloof/canyon (Markarfljotsgljufur). De
bijna verticale wanden zijn 1 grote puinhoop van gekromde en
geplooide lagen. Eenieder die een beetje gevoel voor geologie
heeft kan hier zijn hartje ophalen!
Bij terugkeer laten de Hollandsen ons niet meer binnen (ze
willen rust). Wegens de regen zit er dus niet anders op dan
om 22u00 in de tenten te kruipen.
|
