Georganiseerd door GTLC
Verslag: Mark Plessers
9u50 - Heenrit
Heenrit - De eerste winter-editie van GTLC lopen we met 4 (ex-)leden van Club365. Om iets voor 10u vertrekken samen voor de rit naar Ovifat. Iets na 12u rijden we de parking op, en hebben we nog een klein uur om ons klaar te maken. Met 7°C is het kantje-boord voor korte broek. Omdat we niet voor het donker zullen binnen zijn, neem ik de onderkant van 7°C, dus met lange broek en aparte mouwstukken. Ook nog snel wat calorieën binnenwerken. Daarna kunnen we ons borstnummer ophalen en ons naar de startzone begeven.
13u00 - Start
Start - Na de gebruikelijke uitleg over het parcours, mogen we klokslag 13u de helling (skipiste, 500m) afrollen. Zoals gebruikelijk sluiten we de rij. Het parcours volgt de helling langs de Ghaster-beek. Na 1.5 km maken we rechtsomkeer en lopen op een smal padje langs de beek. Gladde stenen, brugjes en wandelaars zorgen voor wat file-vorming, maar dat is perfect om op het gemakje warm te lopen. Beneden aan de Bayehon-beek draaien we naar recht en moeten we weer uit de vallei klimmen.
13u30 - 3 km
3 km - Halverwege de klim passeren de Cascade du Bayehon. Foto-tijd en hergroeperen van ons kwartet. Ruim 1 km verder zitten we opnieuw op het plateau van de Hoge Venen en dat ik ook te merken aan de drassige paden. Ondertussen is Wouter weggelopen, en in de tweede helft van de klim ben ik ook de twee dames kwijtgespeeld. Ik beslis om in het dalende stuk de achtervolging in te zetten op Wouter. In de tweede helft van de afdaling op de flanken van de Pouhon kan ik hem bijbenen (op het moment dat hij een plaspauze neemt). Samen klimmen we naar de kerk van Xhoffraix. Een naam die ik ken van de eindejaarspuzzel van vorig jaar. En Wouter herkent de plaats van een wandeling... België is dan ook niet eindeloos groot...
14u20 - 10.3 km
10.3 km - Na Xhoffraix gaat het weer naar beneden naar een beekje... Maar deze maal loopt het pad niet langs de beek, maar door de beek. Opletten voor gladde rotsen en zicht houden op lopers voor ons. Maar die zijn blijkbaar verkeerd gelopen, en Wouter zijn uurwerk waarschuwt ons dat het parcours een scherpe bocht naar rechts maakt. Steil de helling op... Alleszins droger dan in de beek.
14u40 - 12.5 km
12.5 km - Na een korte klim volgt een glooiend en nadien dalend pad naar de eerste bevoorrading. Het laagste punt van het parcours (hoogte van 350m, het startpunt lag op 600m). We nemen een drietal minuten om water bij te vullen en enkele versnaperingen te verorberen. We gokken dat het te lang wachten is op de twee dames en vertrekken met enkele andere lopers de helling ophoog. Een kleine 3km verder zitten we op een plateau op 500m hoogte. Hier golft het pad langs de hellingen van La Warche. Beetje bij beetje halen we ook lopers in, maar bij een lichte afdaling hoor ik plots een roep van Wouter. Blijkt dat hij zijn voet heeft omgeslaan. Net zijn slechte enkel die enkele weken geleden ook al ingetaped was. Met een pijnlijke grimas trekken we ons weer op gang.
15u50 - 20.5 km
20.5 km - Bij 20 km zitten we aan de Barage van het stuwmeer van Robertville. De eerste zullen waarschijnlijk al aan de andere kant van het meer lopen, maar wij moeten eerst de lus van 11 km rond het meer afleggen. Voordeel hiervan is dat het hoogteverschillen niet zo groot zijn. Het merendeel is ook een single-track tussen de bomen aan de rand van de hoogste stand van het stuwmeer. Omdat het meer niet vol staat, ligt er een ruwe steenbedding tussen het pad en het water. Gelukkig moeten we daar niet over lopen.
16u45 - 27.2 km
27.2 km - We komen aan bij de laatste bevoorrading. Water bijvullen zal niet nodig zijn, dus een beetje energie binnensteken. En ook het koplampje bovenhalen, want het begint wel stilaan wat donkerder te worden tussen de bomen. Samen met een groep van 10 personen lopen we verder over de padjes. Het is eigenlijk net iets te snel voor mij (5-tal seconden per kilometer), maar als de groep en verkeerde afslag neemt, kan ik wel weer aanpikken. En bij kilometer 31 komen we weer aan de rand van het stuwmeer. En een dikke kilometer verder zijn we aan de overkant van de dam. De groep houdt even halt voor een fotoshoot, maar het is volgens mij te donker om nog veel te zien, en wij lopen met ons twee verder naar het kasteel van Reinhardstein. Op de flanken van de rotspartijen rond het kasteel is een lampje echt wel nodig. Hoewel er nog redelijk veel wandelaars zonder verlichting hun weg zoeken over de rotsen. Na een steile afdaling, volgen we de Warche verder stroomafwaarts.
17u30 - 34.2 km
34.2 km - Maar als we opnieuw bij de Bayehon-beek komen, moeten we deze stroomopwaarts volgen. En niet het padje langs de beek, maar de muur die recht het plateau opgaat. 90m klimmen op 230m geeft hellingen van meer dan 45%. Hier halen we een groot aantal mensen in die met vallen en opstaan naar boven klauteren. Schoenen en een beetje reserve-energie maken hier het verschil. 2 km verder zijn we terug langs de beek. We overwegen al grappend nog even te stoppen aan Moulin du Bayehon, maar besluiten toch maar het pad te volgen tot aan de voet van de skipiste. Hier moet de laatste 600m geklommen worden onder de stoeltjeslift, recht de helling op.
17u30 - 37.8 km
37.8 km - We zijn binnen in 5u20. Een 10-tal minuten sneller dan ik mezelf had gegeven. Maar nu komt het probleem... natte voeten, koude wind, maar kledij en geld liggen in de auto, en de sleutel zit bij Ann. Dus zit er niets anders op dan bij een fakkel te wachten tot de andere helft van ons gezelschap over de finish komt... een klein uur later...
18u30 - After-party
After-party - Met droge sokken en een braadworst-hotdag (of 2) kunnen we er weer tegen om terug naar Gent te rijden.
