|
Deze nacht regent en waait het nog harder. Maar 's morgens is de hemel toch
terug stralend blauw. Na het ontbijt (8u00) breken we de tent op, en beginnen
we weer te stappen. Via Pico Sombrero gaat het nog verder omhoog.
Een langdurige regenbui bederft de pret echter, maar we moeten verder. Aan
de weg (we zijn ondertussen doornat) is het nog 2 km tot aan het restaurant
Peraza. De auto's rijden ons voorbij, en een taxi wil ons meenemen, maar we
ondertussen zijn we aan het restaurant gekomen.
Er staan daar wel enkele 'motards' met ons te lachen, wij moeten ons hier
wel omkleden. Een warme maaltijd helpt ons op krachten, en ondertussen komen
ook meer toeristen binnen. We geraken in gesprek met een jong Duits koppel
dat een dagwandeling maakt (ze zijn al 2 weken op Gomera met een huurwagen).
Wij proberen aan de bushalte te liften. Maar met de grote rugzakken lukt het
niet zo goed. Uiteindelijk is er toch een Duits koppel dat ons in hun
huurautootje meeneemt tot aan Roque de la Zarcita (9km). Wegens de mist zien
we er echter niets van. Van hier moeten we nog een 7-tal kilometers doen
tot El Cedro (op sandalen). Maar het is een prachtige weg doorheen het
Nationale Park van Garajonay, en het regent toch niet zo hard.
Casa 'La vista' is zowat de enige camping op Gomera. We zullen hier 2 nachten
blijven, ondanks het feit dat ze geen warm water hebben. We kunnen ons echter
wel opwarmen aan het haardvuur. Na het opzetten van de tent en het nemen van
een koude douche, bestellen we nog een specialiteit van het eiland:
waterkerssoep (in een houten ‘kom'). Na nog een cerveza en zuma de naranga
kruipen we tegen 21u30 in de tent.
|
