|
Het is al 7u45 als ik wakker wordt (het wordt als maar later). De gasfles is inderdaad leeg, en de 3e (kleine) fles wordt aangesloten. Het is bijna 8u30 als de kinderen wakker worden, ondanks (of vanwege) het feit dat we vlak naast een rondpunt staan.
Onderweg naar Møn’s Klint stoppen we nog even in Elmelunde om de kerk (1080) met 15e eeuwse fresco’s te bewonderen van de onbekende "Elmelundemesteren" (in 1530 overschilderd, maar sinds 1880 grotendeels gerestaureerd).
Tegen 11u staan we op de parking van Møn’s Klint (na 2 km zandweg ziet de wagen er niet meer uit), en beslissen we om de noordelijk wandeling (2.7km) te maken. Het eerste deel gaat over de toppen van de kliffen, met spectaculaire vergezichten op kliffen en strand en zee. Na het afdalen van de noordelijk trap (bijna 500 treden), blijkt het bijna onmogelijk om tussen de boomstammen en landverschuivingen een weg langs het (smalle) strand te vinden. We keren terug langs de weg dat we gekomen zijn. Terug bij de auto (13u30) genieten we van een lekker soepje. Omdat Ellen het nog ziet zitten, doen we als toemaatje de zuidelijke wandeling erbij (2.3km). Deze keer gaan we eerst met de trap naar beneden (weer bijna 500 treden). Het strand langs de kliffen is hier beter bewandelbaar. In de hoop dat er nu net geen landslide gebeurd (zoals in 2007), wandelen we langs een schitteren panorama naar de zuidelijke trappen om daar terug naar boven te klimmen en via de toppen terug te wandelen naar de parking. Nu hebben we allemaal wel een ijsje verdiend. Zeker Ellen die alle trappen zelf gedaan heeft.
En vanaf nu is het nog 875km naar huis. Om 18u houden we halt met zicht op de Farø-brug: een laatste maal koken in de mobile-home. Daarna richting Rødby voor de ferry naar Duitsland. Het inchecken op de ferry gaat bijzonder vlot. Na het betalen van 719 DDK mogen we in de rij van de mobile-homes meteen binnenrijden (de vele wachtende vrachtwagens voorbijstekend). We staan nauwelijke stil op de boot of de deuren gaan al dicht. Verrassend is ook dat we een trein op de ferry zien staan. Voordat we boven in het restaurant staan hebben we de haven van Rødby al verlaten. De zee is zo glad als een spiegel met een schitterend zonsondergang in het westen. 45 minuten later rijden we in Puttgarden Duitsland binnen (nog 753 km). We plannen om op de eerste parking te overnachten, maar dit is toch nog 50 km rijden. Uiteindelijk is het 21u20 als we de wagen stilzetten en in bed kruipen. (Nu hebben we het verhaal van de zeemeermin nog niet volledig voorgelezen). Blijkt ook nog dat we hier op tien meter van een spoorweg staan.Het geluid van autoverkeer valt mee, maar de trein maakt toch wel extra veel lawaai... maar kom, we kunnen zo blijven rijden...
|
